"Wijsheid is niet altijd te vinden in de antwoorden, maar soms juist in de vragen zelf." - Anne Veerman
Ik ben Anne Veerman, geboren en getogen in Volendam, gevormd door nuchterheid, humor en een dorp waar iedereen elkaar kent maar je eigen binnenwereld vaak onzichtbaar blijft.
Van jongs af aan leefde ik twee werkelijkheden tegelijk. De buitenwereld, waar alles draaide om presteren, logisch nadenken en flink zijn.
En de binnenwereld, waar gevoelens dieper gingen dan ik kon uitleggen en waar de natuur mijn enige taal leek te verstaan.
Als meisje hing ik tussen de paarden en stapels boeken die ik uit de bibliotheek sleepte. De bibliothecaresse lachte altijd als ik thuiskwam met een stapel waar een volwassen man nog van zou schrikken. Ik las niet alles, natuurlijk niet, maar alles wat resoneerde vrat ik op. Het leven, de mens, het waarom achter gedrag. Het geluk, de pijn en de vragen waar geen juf ooit een antwoord op had.
Waarom voelen sommige mensen zoveel?
Waarom gedragen we ons zoals we doen?
Hoe vind je rust in een wereld die nooit stilvalt?
Die vragen bleven me achtervolgen.
Ik studeerde in deeltijd Pedagogiek en later Sociologie, werkte met kinderen en volwassenen in diverse functies en unomgevingen waar vooral het hoofd centraal stond. Ik was goed in wat ik deed, maar voelde steeds scherper dat er iets niet klopte. Dat er een laag ontbrak. Dat er iets binnenin mij zachtjes riep: dit kan anders. Dit moet anders.
En toen deden de paarden wat ze altijd al deden.
Zonder woorden, zonder oordeel, zonder dat ik me hoefde voor te doen als iemand die alles op orde heeft.
Ze nodigden me uit om terug te komen. Niet naar hen alleen, maar naar mijzelf.
Hun aanwezigheid was een thuiskomst.
Daar mocht ik zijn zoals ik was, op goede dagen en op dagen waarop ik te moe was om iets te dragen.
Zij leerden me dat voelen geen bedreiging is, maar richting. Dat zachtheid een kracht is. Dat regulatie niet in het hoofd begint, maar in het lichaam.
En dat kinderen dit nog veel eerder begrijpen dan wij volwassenen.
In mijn werk als pedagoog zag ik het keer op keer bij kinderen en ouders:
- Wat niet kan, kan vaak anders
- Achter ‘lastig gedrag’ zit bijna altijd een onvervuld verlangen
- Elk kind wil gezien en gehoord worden
- Systemen kunnen helpen, maar ze kennen het kind niet
- Een aanpak werkt pas als hij klopt bij de binnenwereld van degene die hem nodig heeft
Ik leerde dat elk mens, klein of groot, een unieke manier heeft om betekenis te geven aan het leven.
En dat mijn werk niet is om te bepalen wat goed is, maar om te helpen terug te keren naar wat waar is. Mijn weg is geen rechte lijn geweest. Eerder een kronkelpad langs leven, verlies, zoeken, vallen en opnieuw beginnen.
Maar precies dát maakt mijn werk rijk.
Vandaag help ik kinderen, ouders en volwassenen om opnieuw contact te maken met hun innerlijke kompas, hun lichaam, hun gevoeligheid en hun kracht. Niet met trucjes, maar met aanwezigheid. Met precisie. Met humor. Met nuchterheid.
En ja: met paarden, die nog altijd beter spiegelen dan welk mens dan ook. Het is mijn roeping geworden om mensen te begeleiden op een manier die klopt.
Zacht, eerlijk, aards, en altijd afgestemd op de ziel die tegenover me staat.
Opleidingen:
• Academische achtergrond in Pedagogiek
• Academische achtergrond in Sociologie
• Psychosociaal therapeut (CAT® geregistreerd)
• Acceptance & Commitment Therapy (ACT)
• Equine Assisted Coaching & Therapy
• Systemisch en lichaamsgericht werken
Plan hier een kennismaking